De mennonieten

Hej lieve mensen van Nederlandse bodem :D

Vandaag zou een rustig en relaxte dag voor mij worden op het bed and breakfast van Amigo's. Na in de ochtend via skype nog met mn ouders gesproken te hebben over het feit dat ik nog steeds niet bij de mennonieten ben geweest deed zich het volgende voor:

Net nadat ik het internet had afgesloten en mezelf had gemotiveerd om de hele dag spaans te leren kwam daar mijn grote vriend Hans( de nederlander) het erf op rijden met zijn twee prachtige grote honden.

Hij kwam me ophalen om samen naar de mennonieten te gaan ( ter informatie, dit zou vorige week woensdag plaatsvinden maar zoals zoveel mexicanen...houden ze zich niet aan de afspraak en kwam hij toen niet, zonder af te bellen). Na het personeel ingelicht te hebben dat ik zou vertrekken gingen we, natuuurlijk met een biertje in de hand ;P naar de mennonieten.

Het is nog geen half uur rijden vanuit Bacalar naar het mennonietendorp. Wat een andere wereld. Het voelde of was ik in Nederland maar dan vele jaren terug. Toen ik er nog niet was haha! De mensen hebben hier ook nederlandse of duitse namen, johannes,willem,hendrik,anne,eva en noem maar op.

De mensen zijn hier licht van kleur en dragen de kleren die wij nog van opa's en oma's kennen. Echt geweldig! Ze hebben hun paard en wagen. Ook zijn deze mennonieten iets moderner dan gewone amish. Zo hebben ze wel tracktoren maar halen ze de wielen eraf. Die geven ze terug aan de dealer zodat ze er geld voor krijgen zo'n 5000 dollar (Ze ontvangen 10.000 dollar subsidie omdat Mexico de landbouw sector wil uitbreiden en verbeteren). Bovendien vinden de mennonieten dat een tracktor op wielen veel te snel gaat. Ze maken zelf een ander profiel om aan het frame te bevestigingen zodat het wel soepel rolt in de modder.

Genoeg informatie over de algemeenheid van de mennonieten.

Eerst zijn we naar Willem gegaan. Die heeft 5 zonen. Ze keken me allemaal aan of kwam ik uit een verjaardagskalender die voor amish niet aan de muur mag hangen. Best grappig. Ze waren allemaal verlegen en deden hun hoeden af toen ik passeerde, best galant! :) De moeder kon duits spreken en we hebben dan ook gezellig gesproken over van alles in Nederland en de argricultuur.

Vervolgens zijn we naar de familie van Hendrik gegaan. Hij heeft 7 dochters waarvan de jongste 2 maanden is. De oudste dochter kwam meteen naar buiten met de kleine en gaf haar aan mij alsof het heel normaal was. Ann heet ze. De moeder kon alleen het oerduitse dialect spreken wat nu bijna niet meer voorkomt behalve in het Noorden. Ik kon haar moeilijk verstaan maar het gesprek was best leuk! Na wat familiefoto's gemaakt te hebben, gingen we weer op naar Amigo's.

Op weg naar Bacalar hadden we ons tweede pilsje gedopt en wou Hans Nederlandse muziek horen. Ik heb hem belooft dat hij cd's van me krijgt zodat hij zijn tijd in Nederland kan herleven. Hij vind het allemaal prachtig. Ook heeft hij me gevraagd of Oedsen klompen voor hem mee kan nemen want dat mist hij erg hier..How funny :) hij wou echte scherjontjes met de friese vlag!

Hans gaat nu voor een maand zeilen naar Miami en daarna gaan we weer een dag naar de mennonieten om wat meer te weten te komen over de argricultuur. We gaan dan mee met paard en wagen om graan of mais van het land te halen. Dat wordt vast hartstikke leuk!

Tot zover vanuit regenachtige Mexico.

Liefs Hinke